Richard Kohnke

Kohnke był synem Karla, nauczyciela, oraz Anny z domu Milz. Swoją edukację rozpoczął w Szkole Technicznej (Technische Hochschule) w Berlinie, gdzie zdobył solidne fundamenty teoretyczne. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę jako inspektor nadzoru na kolei w Berlinie, w firmie Siemens & Halske A.G. od 1899 roku. W 1904 roku rozpoczął zatrudnienie w Królewskich Ogrodach Botanicznych w Dahlem, zyskując cenne doświadczenie w zakresie nadzoru budowlanego.

Na początku XX wieku, Richard Kohnke został wykładowcą w katedrze statyki oraz konstrukcji budowlanych w Gdańsku. Od około 1911 roku, prowadził zajęcia dotyczące konstrukcji żelbetowych i ruchomych mostów. W roku akademickim 1914-1915 piastował stanowisko profesora oraz dziekana Wydziału Inżynierii Budowlanej. Jego prace dydaktyczne były wysoko cenione, a jego wiedza przyczyniła się do kształcenia wielu przyszłych inżynierów.

Kohnke miał również duży wpływ na rozwój architektury w regionie. Współpracował przy budowie sopockiego Grand Hotelu, spichrzów na Wyspie Ostrów oraz trzeciego Domu Zdrojowego w Sopocie, który powstał w latach 1910–1912. Poza tym, miał swój udział w utworzeniu Zachodniopruskiego Zakładu Ubezpieczeń.

Nie uniknął kontrowersji; uczestniczył w dochodzeniu przeprowadzonym przez Urząd do Walki z Korupcją przy Senacie Gdańskim, dotyczącego finansowych nadużyć związanych z budowami ówczesnego Kasino Hotelu oraz tzw. trzeciego Domu Zdrojowego. Niestety, zmarł w swojej pracowni na skutek zawału serca.

Kohnke mieszkał w Sopocie. W 1912 roku był lokatorem "Dworku Sierakowskich" z 1790 roku przy Cecilienstrasse 12 (obecnie ul. Czyżewskiego). Później zamieszkał przy Schulstr. 56 (ul. Kościuszki), gdzie mieszkał do lat 30-tych XX wieku.