Hermann Gutzmann, ur. 29 stycznia 1865 roku w Bytowie, a zmarły 4 listopada 1922 roku w Berlinie, był niemieckim lekarzem oraz jednym z pionierów foniatrii. Jego innowacyjne podejście i poświęcenie dla zdrowia mowy zapisały się na stałe w historii medycyny.
Gutzmann był synem Alberta Gutzmanna i swoje studia rozpoczął w Berlinie, gdzie w 1887 roku uzyskał tytuł doktora medycyny. Po ukończeniu edukacji, od 1889 roku praktykował w Berlinie, koncentrując się na zaburzeniach mowy. Jego praca zawodowa była protoplastą współczesnych badań nad terapią mowy.
W 1891 roku Gutzmann obejmuje funkcję redaktora naczelnego oraz wydawcy czasopisma „Monatsschrift für die gesammte Sprachheilkunde”. To czasopismo miało kluczowe znaczenie dla rozwoju foniatrii oraz dla promowania wiedzy związanej z terapią mowy i problemami komunikacyjnymi, które dotykały pacjentów.
Twórczość
Hermann Gutzmann był cenionym działaczem w dziedzinie językoznawstwa i logopedii, a jego prace pozostają istotnym wkładem w zrozumienie problemów związanych z mową. Wśród jego istotnych dzieł można wymienić:
- verhütung und bekämpfung des stotterns in der schule (1889),
- vorlesungen über die störungen der sprache (1893),
- die bauchrednerkunst (z theodorem simonem flatauem, 1894),
- des kindes sprache und sprachfehler (1894),
- die praktische anwendung der sprachphysiologie beim ersten leseunterricht (1897),
- über das stottern (1898),
- die sprachphysiologie als grundlage der wissenschaftlichen sprachheilkunde.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Richard Kohnke | Paul Mitzlaff | Roman Malek | Barbara Kosmowska | Hansjoachim Walther | Andrzej Szutowicz | Krystyna KamińskaOceń: Hermann Gutzmann